Een stad van zout
Architect Eric Geboers is geïntrigeerd door biomimicry en laat dit tot uiting komen met een bijzonder ontwerp. Midden in de woestijn heeft hij van bouwstenen van zeezout een stad gebouwd. Dit heeft hem een nominatie voor de Archiprix 2016 opgeleverd.
Biomimicry is de wetenschap en de kunst van het imiteren van de beste biologische ideeën in de natuur om menselijke toepassingen uit te vinden. Geboers werd geïnspireerd door het Sahara Forest Project waar zeewater wordt gesplitst in water en zout. Dit bracht hem er toe om het gefilterde water te gebruiken in kassen, terwijl het zout wordt gebruikt als bouwmateriaal. Op deze manier heeft hij een ecosysteem gemaakt zonder restafval.
Heel sterk
Bij dit project is Geboers geholpen door oud-studenten van de TU Delft. Zij hebben geëxperimenteerd met zout in een oven totdat het sterk genoeg was om bouwstenen van te maken. Die heeft Geboers daarna getest op hun sterkte. Uit die test bleek dat zout niet goed bestand is tegen trekkrachten, maar dat het drukkrachten evengoed weerstaat als beton of ijs. Het zout laat ook dunne lagen licht door en heeft een mooie, felle kleur.
Toekomst visie
Geboers ontwierp voor zijn afstudeerproject een stad van de toekomst: gebouwen gemaakt van ijs. Met dit project heeft hij twee prijsvragen gewonnen: Challenge Stad van de Toekomst en The science of future cities. Hij wil zijn concept verder uitbreiden door het prijsgeld te gebruiken voor zijn presentatie op Innovatie-estafette 2016.