Camera’s in reclamezuilen: mag dat?
Bron: Pixabay
In een (semi) openbare ruimte is het altijd de vraag of bijvoorbeeld een reclamebedrijf opnameapparatuur mag plaatsen. Gelden dezelfde rechten rondom privacy als bij een open wandelgebied in geval van een winkelcentrum? Vooral omdat het niet altijd duidelijk is of het nu precies om een camera of een sensor gaat die de privacy zou schenden.
Eind 2018 was er opheft over een zekere twitteraar genaamd NSdefect die op twitter zijn/haar zorgen uitsprak over verdachte camera’s die verstopt zouden zitten in reclamezuilen. Nu blijkt dat niet alleen op stations, maar ook op andere plaatsen dit soort camera’s verstopt zijn. Bijvoorbeeld ook in winkelcentrum Hoog Catharijne in Utrecht.
Openbaar of niet ?
Aangezien het feit dat je door Hoog Catharijne heen moet lopen om van de stad bij het station te komen, waren veel mensen bezorgd of er persoonlijke gegevens opgeslagen werden. Gelukkig is gebleken dat dit niet het geval is. Het bedrijf dat de camera’s in winkelcentra plaatst, liet in een e-mail weten dat er in Hoog Catharijne geen gebruik word gemaakt van camera’s, maar van sensoren. Dan blijft er nog wel de discussie of Hoog Catharijne al dan niet een openbare ruimte is. Dit komt vooral omdat het concept van Hoog Catharijne toen het winkelcentrum zijn deuren opende nogal nieuw was. Naast een winkelcentrum is Hoog Catharijne namelijk ook een wandelpassage naar het station. Er is uiteindelijk besloten dat het een openbaar wandelgebied is, maar er mogen door Klépierre (eigenaar van Hoog Catharijne) wel regels worden opgesteld.
Sensor of camera?
De definitie van een camera is algemeen bekend : een camera is een apparaat waarmee van mensen (al dan niet herkenbaar) beelden worden vastgelegd. Maar toch blijft het onduidelijk of het camera’s of sensoren zijn die zich in Hoog Catharijne bevinden. Volgens hoogleraar privacy recht Gerrit-Jan Zwenne is het onduidelijk of de apparatuur moet worden aangeduid als camera’s. Zover hij weet worden er door de reclamezuilen namelijk geen beelden gemaakt of vastgelegd. Zwenne zegt dat het eerder sensoren zijn. Het verschil tussen een camera en een sensor is dat een sensor volgens Zwenne “Op een verfijnde manier de leeftijd, geslacht en de duur van de geworpen blik op een reclamezuil vastlegt, zonder dat daarmee de identiteit van het desbetreffende individu kan worden achterhaald.”
Bekend maken camera’s
Uiteindelijk komt het dus allemaal neer op de definitie van dingen. Verschillende soorten apparatuur kunnen op verschillende manieren worden aangeduid. Nu kan het verschil tussen sensor en camera klein lijken, maar toch is het vooral van de AVG ( Autoriteit Persoonsgegevens) belangrijk hoe de apparatuur aangeduid wordt. Volgens Zwenne is het vooral een kwestie zijn van het bekend maken van de camera’s. “Het zou echter goed zijn als deze innovatie meer bekend wordt, zoals nu al gebeurt met wifi-tracking. Door bordjes worden mensen hiervan op de hoogte gesteld. Als dat niet moet worden gedaan op grond van de privacywet is het op zijn minst een vereiste van zorgvuldig met elkaar omgaan in deze maatschappij.” Aldus Zwenne.