Stylist ter verbetering van de openbare ruimte
Achterstallig onderhoud, lelijke vormgeving en slecht groenbeheer. Volgens Hieke Joostema-Greidanus uit Berltsum is er aardig wat mis met de kwaliteit van de openbare ruimte in Nederland. De zelfbenoemde dorpsstyliste laat zich daarom voortaan inhuren door gemeentebesturen om met haar tips de levensstandaard in de omgeving te verbeteren.
Volgens Joostema-Greidanus hoeven kleinere gemeenten geen gigantische bedragen te investeren om een betere openbare ruimte te kunnen realiseren. Zelfs de aanpak van kleine verbeterpuntjes kan namelijk al een groot verschil maken, zo stelt de styliste. “Je moest eens weten wat mensen allemaal niet meer zien, terwijl ze er al jaren tegenaan kijken. Pas als ik ze met foto’s confronteer van wat er eigenlijk voor hun deur staat, beseffen ze het”, aldus Joostema-Greidanus.
Voorbeeld van een eenvoudige maatregel die gemeentes snel door kunnen voeren betreft de lantaarnpalen. ”Die dingen zijn zo smerig. Alsof ze vijftig jaar in het bos hebben gestaan. Maak ze schoon, zet ze weer recht en het dorp ziet er gelijk heel anders uit”. Daarnaast valt er ook op de gebieden van infrastructuur en groenbeheer nog veel winst te behalen. “Verkeersborden die zijn verroest, of krom staan. Of van die metalen palen op verkeersheuvels. Net militaire voorwerpen. Bomen zijn soms compleet scheef gepland en doodziek. Kies goede soorten en zet ze rechtop.”
Tot slot geeft Joostema-Greidanus het advies om ook de burger bij de maatregelen te betrekken, want vaak spelen zij een rol bij de afname van de kwaliteit van de openbare ruimte. “De één doet de ander na. Nabootsgedrag. En ineens is een hele straat lelijk.” Zo dragen te hoge schuttingen, overvolle vuilnisbakken, lelijke voortuinen en auto’s op de stoep allemaal bij aan de verloedering van de openbare ruimte.
Bij de aanpak van dit soort problemen acht de styliste het overigens van groot belang om neutraal te blijven. ”Ik breng het altijd voorzichtig. Noem vooral ook wat er wel mooi is. Ik beledig niemand, want ik ken die mensen niet. Ik ga uit van situaties, niet van personen. En vreemde ogen dwingen. Wat een buurman jaren niet voor elkaar krijgt, lukt mij soms wel.” Joostema-Greidanus geeft in die context dan ook de voorkeur aan dorpen, want die hebben “een hechte gemeenschap. Steden zijn anoniemer.”
Bron: Spitsnieuws
Beeld: Flickr – Marieke van Santen